Разуменне Францыскам Багушэвiчам ролi мастацтва у жыццi народа. Яго эстэтычныя погляды. Думкi паэта

Разуменне Францыскам Багушэвiчам ролi мастацтва у жыццi народа. Яго эстэтычныя погляды. Думкi паэта

Аб ролi мастацтва у жыццi народа Б. выказау свае думкI у зборнiках "Дудка беларуская", "Смык беларускi". Кожны са сборнiкау -- асабiстая старонка у жыццi i творчасцi паэта, асобная мастацкая з'ява. Са сваiмi вядучымi вобразамi, iдэйна-эстэтычнымi задачамi. Вялiкае значэнне маюць прадмовы да гэтых сборнiкау Гэтыя прадмовы прысвечаны пытанням развiцця бел. мовы i лiтаратуры. Паэт iмкнецца абуздаць у народа пачуццi нацыянальнага самаусведамлення, любоу да роднай мовы i лiтаратуры. З вялiкай цеплыней гаварыць ён у прадмовах аб высокiх вартасцях бел. мовы, вельмi багатай гiсторыяй i традыцыямi. “ Мова наша -- есць такая ж людская, ” -- пiсау Б., -- “як i французкая, або нямецкая, або iншая мова". У прадмовах, поуных патрыятычнага пачуцця да Радзiмы, роднай мовы, перадавой нацыянальнай культуры Б. гнеуна дакарае "Вялiкiх паноу", якiя грэбуюць роднай мовы, адракаюцца ад яе, ахвотней гавараць на франц., чым н

а сваёй. Любоу да роднай мовы спалучаеца у Б. з павагай да мовы i нацыянальнай культуры iншых народау. Паэт лiчыу пажаданным i нават неабходным, каб беларусы, апрача роднай мовы ведалi i суседскiя мовы. Барацьба Б. за родную мову i лiтаратуру была барацьбой за дэмакратыю, палiтычную i нацыяную свабоду. Прадмовы садзейнiчалi абуджэнню нацыян, свядомасцi народа, развiццю белар. мовы i лiтаратуры., сцвярдженню эстэтычнага срэдства паэта, яго адносiны да народнай культуры, да фальклора

Б. пачау пiсаць вершы яшчэ у нежынскiм лiцэi, але займацца лiтаратурнай дзейнасцю стау толькi пасля вяртання на Радзiму. Царiзм праследавау паэзiю Б. Таму паэт вымушаваны быу друкаваць свае вершы па-за межамi Радзiмы, 1891г., у Кракаве пад псеуданiмам “Мацей Бурачок” быу надрукаваны першы сборнiк паэзii "Дудка беларуская". Затым у 1854 г. пад псеуданiмам “Сашок Рэука з-пад Барiсава” выйшау яго сборнiк "Смык белрускi". А другiя сборнiкi "Беларуская скрыпачка” i "Беларускiя расказы” царская цензура не дапусцiла да друку